”Zullen we dan maar boeken?” Met die overrompelende vraag gaf Loes in oktober 2017 het startsein voor een reis, waarvan we eerder altijd zeiden: ”Nee, niks voor ons!”
Deze reis is namelijk een groepsreis: een NKC camperreis. Natuurlijk vinden we het volgen van de reisbelevenissen bij ”We zijn er bijna” enorm leuk. Maar zelf meedoen aan een groepsreis? Nee, bedankt. Maar dan ligt het reisprogramma van de NKC -de club van camperaars- op tafel. Ik blader het door en zeg: Gòh, leuke camperreis Zuid-Engeland.

Laten we het maar eens ervaren

Loes moet lachen: Dat dacht ik gisteravond ook!
En tot mijn verbazing wil ze deelnemen, ‘gewoon om het eens te ervaren; bovendien is alles geregeld: de overtocht, de campings en camperplaatsen, een aantal georganiseerde excursies met extra uitleg en je kunt altijd terugvallen op de reis- en technische begeleiding’.
Ik ben ”om”: we melden ons via internet aan voor de NKC Camperreis Zuid-Engeland van drie weken: “Zuid-Engels genieten”. We gaan ons tot aan het vertrek heerlijk voorbereiden: route bekijken, toeristisch inlezen, kennismakingsweekend en dan: Op naar nieuwe herinneringen.

Alle lof voor de NKC

Natuurlijk stellen we ook alvast de kinderen op de hoogte van onze plannen. Dat is voor dochter Sandra aanleiding te vragen of we ook ‘op de thee gaan’ bij haar Engelse schoonouders. Dat gaan we proberen te regelen, allen weten we nog niet welke ruimte we daarvoor hebben. We nemen contact op met de NKC, krijgen het mailadres van onze reisleiders en vervolgens -‘bij uitzondering’-  het reisprogramma van dat jaar. Daarmee kunnen we kijken of we een mogelijkheid hebben om van de route af te wijken en naar hun woonplaats Rustington te gaan. Wat ons betreft: alle lof voor de NKC die op deze manier goed proberen aan te sluiten bij de wensen voor hun reisdeelnemers.
We gaan uitkijken naar het weekend waarin alle koppels met elkaar gaan kennismaken.  

Kennismakingsweekend camperreis Zuid-Engeland

Dat gaat plaatsvinden eind maart op camping Het Lierderholt in Beekbergen. Tegen half twaalf melden we ons en worden hartelijk ontvangen door reisbegeleiders Leo en Chris en de assistentbegeleiders Martina en Herman. We moeten even zoeken -er zijn best al veel stellen aanwezig- maar naast de camper van Chris en Leo is nog een mooi plekje.

We zetten de Heppiebuzz neer, nemen een broodje en worden op de foto gezet voor de portrettengalerij. Tegen kwart voor twee verzamelt iedereen zich om naar de presentatieruimte te gaan en worden er driftig handen geschud.
De voorlichting over de reis is duidelijk en inspirerend: we voelen nog meer de kriebels om daadwerkelijk te gaan.

We krijgen een tas met het 92-pagina’s tellende en dus zeer uitgebreide reisboek en een atlas van Engeland. Daarin is met markeerstift keurig de aanbevolen route aangegeven. Het wordt al snel duidelijk dat je die routes allen als richtlijn hoeft te zien. Behalve op de momenten dat er duidelijk in het reisboek staat: ”Gebruik nu niet je eigen navigatie”. Vaak is dat gedaan om te voorkomen dat je op te smalle wegen terechtkomt of bijvoorbeeld ‘bij de achterburen’. Prima service!

Geweldig en goed verzorgd diner: dat smaakt naar meer

’s Avonds is er een kennismakingsdiner en ook dat verloopt in een heel aangename sfeer. We hebben tijd en ruimte genoeg om onder een gezellig gesprek al wat nader met een paar groepsgenoten kennis te maken. Het diner is uitstekend verzorgd. Er staan er tijdens de reis ook nog drie op het programma, dus dit smaakt naar meer. Met een aantal medereizigers zitten we nog even gezellig na en dan gaan we onze Dethleffs weer opzoeken. Nog even een glaasje en dan onder de wol: dromen van de camperreis Zuid-Engeland. 

Als afsluiting gaan we in de omgeving fietsen

Deze ochtend staan er nog maar twee activiteiten op het programma: een gezamenlijk ontbijt en een vragenuurtje. Het wordt ook al snel duidelijk dat alle verstrekte informatie prima in elkaar steekt: van het vragenuurtje’wordt maar in heel beperkte mate gebruik gemaakt. 
We hebben inmiddels de fietsen al van het rek gehaald en gaan de omgeving verkennen. Een aantal koppels vertrekt naar huis, anderen blijven nog even of gaan net als wij fietsen.
Wij komen terecht bij het oude station Beekbergen, dat nu het centrale punt is vn de Veluwsche Stoomtrein Maatschappij: VSM.

Deze trein kennen we nog van eerdere bezoeken -we hebben er zelfs een ritje mee gemaakt- maar vandaag houden we op een rondgang over het emplacement.

Vrijwilligers onderhouden het materieel

Het is altijd boeiend om hier rond te kijken. Het is een complete onderhoudswerkplaats, waar oude locomotieven, wagons en treinstellen worden opgeknapt. Daarnaast wordt hier uiteraard het rollend materieel onderhouden dat nog op de gerestaureerde spoorlijn Dieren – Beekbergen – Apeldoorn rijdt. Deze wordt ook wel de ‘Koningslijn’ genoemd, mede als eerbetoon aan ‘spoorwegkoning” Willem III. Doel van de stichting is: een rijdend trein- en spporwegmuseum in stand te houden. Op die manier kunnen de vele toeristen zich terugwanen in de tijd, maar daarbij ook respect krijgen voor al het werk dat er aan onder meer onderhoud zit. Geregeld ontdekt men weer ergens een afgedankt Hollands treinstel, wagon of locomotief. Dan gaan de handen uit de mouwen: het exemplaar wordt opgehaald, er komt een pan van restauratie-aanpak en dan… Aan de slag!

Kleine jochies zijn nog steeds onder de indruk

Zelf heb ik -gelukkig- ook nog het stoomtijdperk meegemaakt en ging dan vaak met pa naar het -inmiddels oude- station Staatsspoor in Den Haag, waar nu het centraal station staat. Omdat de lijnen daar ophouden, staat alles flinke tijd langs de perrons en dat geeft je de tijd om uitgebreid te kijken. Ook hier zie ik een moeder met twee kinderen, waarbij de oudste even van de fiets af mag om die grote stoomlocomotieven van dichtbij te bekijken. Het gastje straalt van oor tot oor en bij mij komen spontaan de herinneringen terug.
Leuk, zo’n rondgang. Met dank aan al die mensen die dit mogelijk maken en in ere houden.

We laten Beekbergen achter ons en gaan nog een stukje fietsen via knooppunten, om tenslotte de Heppiebuzz weer bij het Liederholt op te halen. We gaan naar huis: ons nu al verheugend op alles wat we in Zuid-Engeland gaan beleven.