Op weg door Piëmonte naar Turijn

dag 7  –   za  8 juni 2019

Het “programma” ligt nu al overhoop. Dat heb je zo met een camper, als het ergens goed bevalt. We gaan vandaag door de regio Piëmonte van La Grave naar Turijn. Een mooie streek, zoals we in de voorbereidingen al hadden uitgezocht. 
In Turijn melden we ons op camping Bella Torino. Het is even zoeken naar het juiste plekje, maar eigenlijk gaat het heel soepel als je de juiste ‘laan’ maar neemt. We kijken uit over de velden.

Het eerste deel van de route voert over de D1091, via dezelfde tunnel waar we gisteren doorheen liepen. Voor ons is nu ook goed goed om te zien hoe lastig het voor bestuurders is om voetgangers veilig te passeren.

We doorkruisen Piëmonte 

We laten het prachtige natuurgebied van de Franse Les Ecrins achter ons en rijden even later de Italiaanse regio Piëmonte in. De betekenis van die naam wordt ook onder het rijden al snel duidelijk: ”aan de voet van de bergen”. Het is een prachtig gebied en dus ook een geweldige route. Een flink gebied met 4,5 miljoen inwoners en Turijn als hoofdstad. Je vindt hier één van de beste wijnstreken ter wereld, de beroemde witte truffel en met risotto uit de eigen rijstvelden is Piëmonte een waar gastronomisch paradijs.

Voorbij Briançon wordt het de SS24 en dan stevenen we af op de Frans/Italiaanse grens. We gaan nu dwars door twee nationale parken, maar wel over de snelweg E70. Dat schiet lekker op, terwijl we toch kunnen genieten van veel natuurschoon. We volgen voor een groot deel een rivier, steken die ook af en toe over, hoewel we geen idee hebben hoe die heet. Ha! Jawel: we zien bij een van de bruggen de naam: Doria Riparia. ’t Is maar dat we het weten.

Het huis van Savoye, als basis in Piëmonte

De streek Piëmonte kon zich mede ontwikkelen doordat het Huis van Savoye hier haar residentie had. De eerste koning van Italië na de eenwording hoorde tot dit huis van Savoye. Je vindt er onder andere in Stupinigi het prachtige koninklijk paleis, ooit vooral gebouwd als jachtpaleis. Ach ja, je moet toch ergens een stulpje hebben om je na een drukke jachtdag te kunnen terugtrekken?!.

We rijden langs Rivoli en dan zien we dat een stukje voor Turijn -de hoofdstad van Piëmonte en een van de grote toeristische trekkers- de route even vreemd verloopt. Je kunt namelijk niet zomaar van de snelweg op de meer lokale SP24 komen die we nu moeten hebben. Je slaat rechtsaf, rijdt naar de eerstvolgende rotonde en die ga je ‘vierkwart-om’. Maar vooruit: als we er maar komen. Deze leidt ons naar San Pancrazio en dan is het nog maar een klein stukje over de SP180 en de Via Grange naar de camping.

Wederom een prettige ontvangst op de receptie

We zitten nu in een gebied dat landschappelijk is verdeeld in drieën met besneeuwde bergtoppen in het noorden, glooiende heuvels in het zuiden en de Po-vlakte ertussenin. Genoeg afwisseling dus en dat gaan we de komende weken deels zelf beleven. Maar eerst: melden bij de receptie van Bella Torino.
Dat verloopt helemaal prima en we krijgen meteen informatie hoe we te werk kunnen gaan als we de stad Turijn willen bezoeken.

Op het plattegrondje wordt uitgelegd hoe we moeten rijden: naar de ‘laatste laan’ en dan bijna helemaal uitrijden. We krijgen uitzicht over de landerijen. 

’s Avonds op de koffie bij een zangeres van het koor

Aan het eind van de middag doen we even ”een rondje camping” om te zien hoe het er allemaal uitziet. Dat kent twee gezichten: de grote ruimte voor zowel stacaravans la ”doorstromers” ziet er netjes uit. Ook het kennelijk later aangelegde tweede veld is prima.

Maar er is ook een deel ‘opslag’ van vooral caravans maar ook een paar hele oude campers. Dat is nogal een rommeltje. Maar goed: als he dat weet, hoef je daar verder niet meer te komen.

Bij het toiletgebouw meent Loes ineens een bekende te zien. Ach nee: dat kan haast niet! Maar jawel: de dame in kwestie draait zich om en zegt: “Loes?” Het blijkt José van De Zingende Vuurtoren te zijn. 

Zij herkende Loes aan haar stem. Samen met haar man Wijnand staat ze op het tweede veldje. We worden van harte uitgenodigd na het eten voor een bak koffie en een gezellige avond bij hen aan te schuiven. Dat doen we graag.

We gaan niet al te laat naar bed, want morgen staat er een drukke dag op het programma. Eerst met de metro naar Turijn voor een stadsbezoek: daar bekijken we Bella Torino in het echt. Daarna door naar Milaan.