Overtocht: de boot gemist

zaterdag 26 mei 2018  / gereden: 318  km

De wekker gaat pittig vroeg: we moeten zorgen dat we op tijd bij de ferry Dover zijn. De afstand is -als gevolg van de andere campingkeuze- wat langer dan de reisleiding had gepland. De totale afstand is nu zo’n 40 kilometer. De veerpont vertrekt om 10:15u, we moeten er dus een uurtje vooraf zijn en dan ook nog een uur rijden. Conclusie: we moeten uiterlijk kwart over acht vertrekken, maar voor onszelf bouwen we extra reservetijd in en willen we uiterlijk kwart voor acht starten.  

Met extra tijd op weg naar de ferry Dover

Ach, zo’n laatste nacht slaap je toch wat onrustig. Geen probleem dus dat de wekker op half zeven staat en we vroeg uit de veren moeten. Na het gebruikelijke was- en eetritueel en de laatste spulletjes op z’n plaats leggen, zijn we er even over half acht voor acht klaar voor. Daarmee zijn we zeker niet de eersten, we hoorden rondom ons al vanaf zeven uur campers startten. We gaan de A259 op en die heeft het eerste stuk als naambordje: Hythe Road. Die voert dis naar het stadje Hythe. Als je daar bent, verandert de naam in Dymchuch Road: de plaats waar je vandaan komt.Logisch: dat is straatnaamgeving net als bij ons vanouds gebruikelijk. Het eerste stuk tot Frogholt is ruim 18 kilometer en dan zitten we precies op de helft. We doen hier een kwartiertje over, dus dat gaat goed.

Al snel zitten we in een file met vrachtwagens

Nu draaien we de M20 op, eigenlijk beter gezegd de A20 en daar is het een stuk drukker. Er is heel veel vrachtverkeer en die willen natuurlijk ook allemaal naar de pont. Het is nu nog ruim 19 kilometer en het eerste stukje is nog goed te doen. Maar al snel zien we dat de linker rijstrook volledig wordt ingenomen door zeer langzaam rijdende vrachtwagens. Geen probleem: net als de personenauto’s sluiten we aan op de rechter strook, maar het gaat wel meteen een stuk langzamer. Nou ja: zolang we de vrachtwagens maar passeren, gaat het goed. Denken we. Het tegendeel blijkt waar. Als snel zakt de snelheid er volledig uit en staan ook wij af en toe stil. Het is nu één onafzienbare rij vrachtwagens. Gaan we dit echt nog zo’n 16 kilometer meemaken?
Jawel. Het schiet absoluut niet op en het horloge wordt geregeld geraadpleegd.

Het is duidelijk dat men in Engeland totaal nog niet is voorbereid op een soepel lopende verkeersstroom richting terminal in Dover. Dat hadden ze dan toch in Frankrijk veel beter geregeld. Ondanks dat je dan wel tussen hele hoge hekken rijdt -maar wie wil er hier nu terug naar het vasteland van Europa?- is het vrachtverkeer volledig gescheiden van het overige verkeer. Bovendien hebben ze daar twee rijstroken en zijn er voor de auto’s, campers en motoren daar ook twee rijstroken. In ieder geval hebben we nu tijd zat om ons af te vragen hoe ze dat willen gaan doen als de Brexit echt doorgaat? Dan zullen de rijen vrachtwagens nog veel langer worden.

Langzaam zien we steeds weer een plaatsnaam in beeld komen, die Loes op de kaart prima kan volgen: Folkstone, Capel-le- Ferne en dan Hougham. Het begint te vorderen, maar de tijd ook. Het loopt nu al tegen negenen en we zijn nog steeds niet op de terminal. Gelukkig zien we nu wel de eerste borden die de richting aangeven. 

Welke rij? Kwestie van goed luisteren en lezen…

Als we eindelijk de terminal opdraaien, met het routeboek en de aanwijzingen van Leo op schoot, kijken we goed naar de ”Lane” die voor ons wordt aangegeven. Gisteren zei Leo: niet voor bussen pakken, maar voor campers. Je ziet twee afbeeldingen: de rechter strook -lane 1-is meestal voor bussen en die daarnaast voor campers. 
Helaas: We zien boven de strook van de bussen ook een verlicht campertje staan en die rij is redelijk rustig, dus pakken we die op aanwijzing van Loes. 

Al snel blijkt dat in ieder geval rij 3 en 4 -twee is afgekruist- wel met tussenpozen in beweging komen, maar die van ons niet. Je kunt ook niet meer opschuiven, want er staan links van ons betonblokken. Achteruit terug kan ook niet meer, want er staan al twee bussen achter ons. Bezit je ziel in lijdzaamheid en wacht af. Mondjesmaat schuiven we naar voren, maar de minuten tikken sneller weg. Eindelijk zijn we dan aan de beurt: we krijgen een teken van de douanier / verkeersregelaar. In plaats van ons naar de papieren te vragen, zegt hij streng: “You are in the wrong queue.””. Ja, sir, dat weten we inmiddels, maar we konden ook niet terug.
Tot onze verbijstering wijst hij naar een collega: die heeft een doorgangsbelemmering weggehaald en daar moeten we door. Hoezo, sir? “Wel: verkeerd is verkeerd, je maakt daar een U-turn, rijdt terug en sluit achteraan in de rij. En nu wel de JUISTE!!”

De ‘beste man’ blijkt niet te vermurwen.

Wat ik ook nog probeer ”mijnheer, u ziet: wij zijn met een groep en de plaatsen zijn al gereserveerd”, maar nee: de man staat op z’n strepen en is niet bereid ook maar de minste medewerking te verlenen. We gaan terug, komen nu weer op de snelweg -je volgt eigenlijk de route die je krijgt als je van de boot afkomt- en er is geen mogelijkheid meteen achteraan in de rij aan te sluiten. Dus: 3 kilometer extra, dan via de rotonde op de tegengestelde baan terug en proberen direct bij het achterste stukje rij te komen. Hier pak ik bij een rotonde de ”korte doorsteek” en dan gaan we nu wel in de goede lane staan. Gelukkig gaat het nu veel sneller, maar ja: onze “besproken” boot gaan we niet meer halen.

Achteraf horen we dat maar drie campers op de gereserveerde boot zaten, de rest een boot later had en wij dus ruim een uur later. We dobberen weer naar de overkant en gaan nu vanaf Calais naar Westerlo in België, waar we twee overnachtingen hebben in het Hof van Eden. Dat vonden we mooi als afsluiting van deze campervakantie naar Zuid-Engeland, waar we tenslotte ook het Eden project bezochten.

Al met al een fantastische vakantie, waarbij we een prima gevoel hebben overgehouden aan onze eerste groepsreis met de NKC. Met recht was dit: “Zuid-Engels genieten”.

Hartelijk dank aan al onze groepsgenoten voor de fijne contacten die we met jullie mochten beleven. Wellicht: Tot Ziens en we kijken zeker uit naar jullie foto’s van deze reis via de NKC-link op internet.

Meer lezen over onze vakantie-avonturen? Klik voor de laatste keer op de Britse vlag-knop om naar de reispagina te gaan (twee reizen moeten nog gepubliceerd) of kijk op onze andere website:
<<  Moustache op reis.