Vandaag vallen we met onze neus in de boter. We gaan naar het bekendste ommuurde vestingstadje op een berg van Italië en daar blijkt een historische optocht te zijn.
De route voert door het typisch Toscaanse landschap met cypressen en slingerende wegen -globaal gezien over de SR 439- richting Volterra. Dit is volgens het routeboek een zeer bezienswaardige stadje. Dat gaan we dus eerst zelf maar eens ervaren. Na aankomst op de camping zullen we nog voldoende tijd overhouden voor San Gimignano. Het laatste stuk van de weg heeft weer een groene markering en dat blijkt deze toeristische route zeker waard. Dit is genieten. We melden ons bij camping Boschetto di Piemma en trekken “uit de bingo-zak” nummer 9. 

De af te leggen afstand voor vandaag bedraagt zo’n 97 kilometer. Dat moet in zo’n twee-en-een-half  uur te doen zijn, want de gemiddelde snelheid is hier niet heel erg hoog en het zijn dus volgens het routeboek flink bochtige wegen. Eerst nemen we de SR67 en na het dorp Fornacette rechtsaf de SR439 op. Hier zitten we meteen in de heerlijk Toscaanse sfeer. Gelukkig maakt Loes ook onderweg foto’s, hoewel dan af en toe de  .. op de voorruit in de weg zit. Het landschap is werkelijk prachtig: met glooiende heuvels en fraai vergezichten.

Volterra: een stad met nog veel kenmerken uit de tijd der Etrusken

We leggen nu het laatste stukje af voor onze eerste stop: de oude stad Volterra. Deze ligt op een heuvel en is vanaf de aldaar gelegen camperplaats via een trap te bereiken. We komen bij een kleine stadspoort -de Porta Diana- en lopen een daarachter gelegen smal straatje in. Je voelt hier al meteen de historie. Die kun je ook gaan bekijken in het Museo Etrusco Guarnacci, maar daar hebben we de tijd niet  voor. Tevens heb je hier nog een overblijfsel van een Romeins amfitheater, maar dat beeld lenen we maar even van Wikimedia.

We slenteren nu eerst door de smalle winkelstraatjes. Dat is weer genieten. Je ziet er leuke winkeltjes met een inrichting die je in Holland nog maar weinig tegenkomt.

[Show slideshow]

Vanzelfsprekend hebben ze ook hier een imposante Dom -de Cattedrale di Santa Maria Assunta- die aan het Piazza San Giovanni ligt. Dat imposante is overigens vooral in het interieur te vinden. De buitenkant van deze Latijnse kruisbasiliek met drie beuken is niet erg aansprekend. Dat wordt binnen echter volledig goedgemaakt. Kijk maar op de site van de Stad Volterra.

Daarnaast vind je er een van de oudste paleizen van Toscane: het Palazzo dei Priori. Het is nu het gemeentehuis en daarmee een van de oudste stadhuizen van heel Italië.

Het is zondag en dat blijkt hier ook trouwdag te zijn. We kunnen precies een bruidspaar ‘vastleggen’ dat juist naar buiten komt en vervolgens op weg gaat naar de kerk. Zo te zien in een zeer ‘passend’ autootje.

In deze stad staat ook nog het vroegere fort van de familie Medici en dat wordt -heel bijzonder- nog steeds als staatsgevangenis gebuikt.

We genieten van de gezelligheid van dit stadje

Niet alleen de straatjes zijn hier heel sfeervol, ook de winkels zijn apart. Dus werpen we geregeld een blik naar binnen en leggen wat karakteristieke zaken vast op foto. Intussen moeten we wel goed de tijd in de gaten houden, anders moeten we ons zo gaan haasten voor het volgende stadsbezoek. Eerst echter schieten we nog wat plaatjes van een panorama aan de rand van Volterra en daarna gaan we weer terug naar de camperplaats. 

We sluiten dit moois af en gaan via de SR68 -gelukkig nog maar 33 kilometer- door naar camping Boschetto di Piemma. Daar worden we ook alweer hartelijk ontvangen: het deelnemersbordje van de NKC-reis doet nog steeds wonderen.

Op stap naar San Gimignano: een stadsbezoek

We stellen onze Heppiebuzz weer netjes waterpas op de ”gelote plek” en nemen alleen de noodzakelijke spullen mee om naar San Gimignano te gaan. Dat kan lopend -2,5 km, dat kost je een half uur- of met de shuttlebus die vóór de camping stopt. Dat lijkt ons de beste optie. En het scheelt een hoop tijd. 

Onderweg hebben we al een mooi zicht op dit ‘Manhattan van de middeleeuwen’, zoals de bijnaam van San Gimignano luidt. Ooit waren hier 72 torens, maar daar zijn er nu nog maar veertien van over. Meer weten over reizen naar Toscane? Klik op het plaatje. Het stadje is goeddeels in oorspronkelijke vorm behouden gebleven en staat daardoor op de Wereld Erfgoedlijst van Unesco.

We hebben inmiddels op aanplak-affiches gelezen dat er vandaag een optocht is. Dat is een onderdeel van een jaarfeest, dat elk derde weekend in juni wordt gehouden: Ferie delle Messi. Dit is een middeleeuws festival rond de oogst en vruchtbaarheid. Vandaag staan vendelzwaaien en middeleeuwse dansen op het programma. Zaterdag en zondag strijden wijken (‘contrade’) uit San Gimignano (San Giovanni, San Matteo, Castello en Piazza) tegen elkaar in diverse onderdelen, o.a. paardrijden, touwtrekken en boogschieten.

Italiaans ijs: het beste bij Gelateria Dondoli

Zaterdagavond zijn er diverse shows en optredens. Maar ja: dan trekken wij al weer verder. Wij wandelen dus eerst even door een paar straatjes en genieten -kijken, kijken, niet kopen- van al het lekkers dat ze hier te bieden hebben. Dat is natuurlijk ook het echte Italiaanse ijs. En net zoals dat bij ons gaat: niet elke ijssalon mag rekenen op veel klandizie: er zitten altijd toppers bij. Zo eentje hebben ze hier ook. Gezien de rij buiten voor de winkel, moet je hier -bij Gelateria Dondoli- wel het lekkerste ijs van San Gimiano kunnen kopen. Het krijgt dan ook in de beoordelingen -meer dan 7.500- 4,5 punten uit de 5. Logisch dus ook dat zij twee keer wereldkampioen ijs-maken werden.

Het wordt nu tijd voor een korte pauze, want eer de optocht begint zijn we weer een poosje verder en de magen willen toch ook graag wat vulling. In een van de straatjes zien we een tent die ons wel bevalt. We drinken hier wat en bestellen een pizza: je zit tenslotte in Italië. Dat smaakt prima. We zitten bij het raam en hebben dus ook mooi de gelegenheid op ons gemakje te kijken naar de voorbijgangers.

Genieten van de historische optocht

Dan wordt het tijd weer naar het centrum te lopen. We kijken eerst nog even rond op de toeristische markt die hier is: een aantal kraampjes, soms alleen een tafel, waar spullen op liggen die ze aan toeristen willen verkopen. We gaan naar het plein tegenover het stadhuis. Je hebt daar vóór het Collegiata Santa Maria Assunta -beter bekend als de Duomo- een trappenbordes waarop je prima blijkt te kunnen zitten om de optocht te bekijken. Een topplaats! Als nel zien we dat we niet de enigen zijn die deze plek hebben ontdekt. Diverse mede-reizigers zitten her en der op de traptreden.
Zo tegen vijven zien we de eerste activiteiten van de optocht.  Aan de rechterzijkant, van onze positie uit gezien, heb je twee arcaden. Daar zitten blijkbaar enkele -ook in historisch kostuum gestoken, hotemetoten onder. Daar had ik al een foto van gemaakt: verrassend om de de tegenstelling met die hedendaagse jongedame te zien. Voordeel van deze plek is dat -zo blijkt even later- de vendelzwaaiers zich voor ons over de ruimte verspreiden.

Wij genieten dus volop van wat we te zien krijgen. We maken foto’s, kletsen af en toe wat  met mede-reizigers en laten alle historie aan ons voorbijgaan.

[Show slideshow]