Drielandenroute: Frankrijk, Duitsland en Luxemburg

dag 38    –  wo 10 juli 2019

De Moezel is voorlopig onze leidraad: die volgen we vanaf vertrek noordwaarts. Bij Sarre-Union gaan we naar Leclerc supermarkt en geven onze Heppiebuzz ook weer een slokje. We gaan weer zoveel mogelijk over N-wegen richting Saint-Avoid en door naar Creutzwald. Dit is weer een stukje Frankrijk. Bij Sierck-les-Bains komen we langszij de Moezel. Dat is zo ongeveer ook het punt waar we de grens met Luxemburg overgaan: we komen door het zo bekende Schengen. Hebben we dat ook eens gezien. Einddoel is camping Reles Mühle in Körperich.

We besluiten dus vanaf Schengen de “10” te gaan volgen: dan blijven we op het grondgebied van Luxemburg en rijden we steeds langs de oever van de Moezel. Het is tenslotte nog vakantie, dus willen we nog volop genieten. Het is een rustige en vooral mooie route, waarbij Loes haar camera in de aanslag heeft om vast te leggen wat we onderweg zien. 

Natuurlijk speelt ook daarin de Moezel de hoofdrol, want zeg nou zelf: wat is Luxemburg zonder deze rivier? Het levert prachtige vergezichten op en natuurlijk ook mooie plaatjes. Zoals deze: bij Remich.

Ook wijn en Luxemburg horen onlosmakelijk bij elkaar

Het is al snel duidelijk waar de Luxemburgse wijnen vandaan komen: uit dit gebied dus. We zien onderweg talrijke wijnhellingen in het dal van de Moezel.

We komen langs diverse dorpjes waarvan we ons de namen uit vorige vakanties herinneren. Zoals Stadtbredimus en Huetermuehle.

Na Wormeldange worden de bochten talrijker

De route wordt vanaf Wormeldange duidelijk nog bochtiger. Maar vrijwel steeds blijft deze weg al die bochten netjes volgen. In Grevenmacher is er een mooie vlindertuin, zo zien we op een bord. Maar ja: dat zou teveel tijd gaan kosten. Wie weet gaan we nog eens op ons gemak op vakantie naar alleen Luxemburg, wat we dan rustig in alle richtingen kunnen doorkruisen.

Wij vervolgen dus onze weg, maar dan wel tot Wasserbillig. Daar lopen we tegen een probleem aan: de doorgaande route is afgesloten vanwege werkzaamheden. Er staan keurig omleidingsborden >> rechtsaf slaan. Dat betekent dus Duitsland in. Natuurlijk nog geen probleem, als dan de bewegwijzering maar blijft kloppen. Dat doet ‘ie dus niet, helaas. Achteraf zien we dat we na het oversteken van de rivier gewoon meteen linksaf hadden kunnen slaan, de 418 op en dan de Sauer volgen, want de Moezel gaat hier verder naar echts Duitsland in. Maar ze sturen ons naar rechts over de -iets bredere- 49 en dat is enorm omrijden, zo blijkt. Gelukkig zien we -overigens vlak voor Trier- de 51 naar Newel. Loes heeft inmiddels de Duitse kaart op schoot en loodst ons vanaf daar via een klein weggetjes terug naar de Moezel. Bij Rosport kunnen we de brug over de Sauer over en zitten we weldra weer op de 10 aan de linkeroever. We zijn weer terug in Luxemburg.  

Eifelcamping Reles-Mühle

Ook dat laatste stuk is nog een flink eind rijden, maar we zien weer iets herkenbaars: het Mullerthal net voorbij Echternach. Nu krijgen we nog een paar plaatsen die we kennen: Bollendorf, Wallendorf en dan Roth an der Our. Daar de Duitse grens weer over en dan nog een paar minuutjes naar Eifelcamping Reles-Mühle.

 

Het laatste stuk naar huis: vakantie ‘Romantisch Toscane’ is voorbij

dag 39      do 11 juli 2019

Nog één keer alles in de Heppiebuzz weer netjes op z’n plaats inladen. We kijken ook op deze laatste camping met plezier terug. Alles keurig verzorgd en een gemoedelijke sfeer. En -zouden we zeggen- ‘uiteraard’ ook weer een Acsi-camping. Die bevallen ons doorgaans prima. We hebben onze Germaine (Garmin) onze wens ingegeven om naar huis te gaan. De route wordt berekend en het is nog zo’n 312 kilometer te gaan voor we de voordeursleutel in het slot kunnen steken. Op naar Houten.

We volgen eerst de 410 en dan een klein stukje L9 door Duitsland om op de 60 terecht te komen. Dat is dus ook de E42 die ons links langs Sankt-Vith leidt. Een bekende plek. Hier krijgen we dus een lekkere snelheid, hoewel we de Heppiebuzz standaard op 95km zetten.

De route door België zit al redelijk in ons “systeem”

We komen nu al snel op de A27 en dat klinkt ons natuurlijk wel heel bekend in de oren. Maar… dit is natuurlijk wel de Belgische variant. Ook Malmédy passeren we links en rijden dan verder in de richting Verviers. Bij Chaineux slaan we linksaf, een klein stukje over de A3 en dan vlak voor Herstal weer rechtsaf de A2 op naar Maastricht. We gaan bij Voeren de grens over: jawel, terug in Holland! Het is nu de bekende route via A2 gestaag blijven volgen, tot we uiteindelijk vlak voor Nieuwegein afslaan naar de A27. Het laatste stukje: De Staart bij Houten, de Rondweg op en dan de wijk in, naar huis.

We zijn thuis en kijken met voldoening terug

De reis naar ”Romantisch Toscane” is voorbij. Alles bij elkaar hebben we er met onze Heppiebuzz deze keer zo’n 4.000 kilometer op zitten. Wij kijken terug op een zeer geslaagde vakantie, mede dankzij de inzet van de Nederlandse Kampeerauto Club NKC. We willen graag alle mede-reizigers bedanken voor de fijne tijd die wij met hen samen hebben doorgebracht. Met heel veel plezier hebben wij aan dit verslag gewerkt, niet alleen voor onszelf om als vakantie-herinnering te bewaren, maar ook voor anderen om nog eens terug te kijken of -als je geen deelnemer was- hierin inspiratie te vinden om zelf aan zo’n reis deel te nemen. Dat kan natuurlijk door uit het programma eigen keuzes te maken, maar wij zeggen graag: “Bij de NKC zit je goed”.

Een bijzonder woord van dank ook aan alle groepsleden voor hun bijdragen aan het papieren verslag van de reis. Al op de eerste dag van de reis hebben wij -op initiatief van Jennie, die daar bij eerdere NKC-reizen goede ervaringen mee had- de reisleiding voorgesteld een dergelijk verslag te coördineren. Daar voelden zij niets voor. Dus zijn Jennie (dank!) en ik aan de slag gegaan om het zelf met de groepsleden te regelen. Iedereen is namelijk wel enthousiast voor dit idee: elk koppel schrijft een verslagje van de reisdag ‘van hun equipe-nummer’. Wijzelf hadden nummer 16: dag 16 was het uitstapje naar Ravenna. Daar werd dus een verslag van gemaakt en een paar foto’s aangeleverd. Uiteindelijk resulteerde dat in een dubbelgevouwen A4-boekje, waarin ook wij nog regelmatig met plezier in terugkijken.

Door nog één keer op de knop ‘volgende’ te klikken, keer je terug op onze reispagina met het overzicht van de door ons gemaakte routes “op weg naar nieuwe vakantie-herinneringen”.