Van Oudtshoorn via Mosselbaai en Albertinia naar Hermanus                                dag 20:  dinsdag 01 oktober

Het is best wel weer een pittige route vandaag. Van Oudtshoorn via Mosselbaai en Albertinia naar Hermanus is toch zo’n 404 kilometer. De wekker weet het al: hij zal weer vroeg moeten rammelen. We verlaten de Country Lodge en gaan op weg, maar niet nadat Hercules ons aan de hand van de kaart weer heeft laten zien wat ons vandaag te wachten staat.
Het eerste deel voert ons naar de stad George.  Dit is een van die steden waarvan de naam al duidelijk verwijst naar de Engelse bezetter. Je treft er hele brede straten aan, die in 1811 werden aangelegd.

[ezcol_1third]George is het centrum van een groot agrarisch gebied, dat zich toelegt op tarwe, hop, groenten, schapen en melkvee. De belangrijkste bezienswaardigheid van deze stad -waarvoor we met de groep geen gelegenheid hebben om die te bekijken- is de Outeniqua Choo-Tsjoe. Het is de smalspoor stoomtrein, die vroeger de verbinding onderhield tussen George en Knysna.  Zie daarvoor ook de beschrijving van dag 19.[/ezcol_1third] [ezcol_2third_end]We passeren Mosselbaai, een hele grote stad onder meer bekend door de olie-industrie. Vanwege de boycot van Zuid-Afrika gedurende de apartheid, was het bijna niet mogelijk om aan olie uit het buitenland te komen. Men ging op zoek ennvond eerst een en late een tweede veld iets ten noordwesteen van Mosselbaai. Veel mensen uit de townships zijn daar nu werkzaam.

Het hele gebied langs de kust tot aan Calvinia is prima geschikt voor de verbouw van graan. Daarom wordt dit het broodmandje van ZuidAfrika genoemd. In deze streek wordt ook veel oker gewonnen uit het hout? ?[/ezcol_2third_end]

Als volgende stadje komen we Albertinia tegen. Pas na thuiskomst besef ik uit e-mails dat hier nog een ‘stevige’ groep Van Zyl-en  zit. Toevallig houden ze een week nadat we hier langsrijden een reunie; maar ja, daar konden we dus toch niet bij zijn. Dit stadje staat bekend als ‘Home of the Aloe’ : een plant die hier goed gedijt. Het bittere sap uit de bladeren wordt voor verschillende doeleinden gebruikt in de gezondheids- en cosmetische industrie. Al lang geleden werd de medicinale werking van aloë voor zowel mens als dier ontdekt. Albertinia is de enige plek in Zuid-Afrika waar sap en gel van de Aloë word gewonnen en dit gaat deels naar de fabriek in het dorp waar huidverzorgingsproducten worden vervaardigd. ”Vanzelfsprekend” houden we hier een koffiestop, want men wil natuurlijk meer aan ons kwijt dan alleen koffie.
Via Riversdale bereiken we vervolgens Heidelberg, waar we een korte lunchstop houden.

Nadat we onze route vervolgen, rijden we langs Swellendam, dat volgens Hercules een heel mooi dorp is, gesticht in 1745. Er staan nog veel huizen in de kenmerkende Kaaps-Hollandse stijl, maar we rijden er dus  niet doorheen. Jammer -het zou misschien een kwartiertje schelen- want juist dat zou voor en reisorganisatie als Koning Aap -met Akilanga als uitvoerend agent- en meerwaarde aan de reis kunnen geven 🙁

[ezcol_2third]Gelukkig krijgen we nog een herkansing in Stellenbosch en in Kaapstad. Maar eerst moeten we nog een flink aantal kilometers overbruggen naar Hermanus. Daar gaan we namelijk aan boord van een boot die ons naar de walvissen brengt en dat is dan ook precies de reden dat we voor andere zaken zo weinig tijd hebben. Het is al halverwege de middag als we de haven van Hermanus bereiken. De bus wordt geparkeerd en voordat wij aan de boottocht beginnen, kunnen we nog even op de boulevard rondkijken. Daarna krijgen we wat informatie vooraf en  kunnen we aan boord. Een heel mooie tocht, die gelukkig doorgaat, want nog geen week geleden moesten ze vanwege het slechte weer twee dagen binnen blijven. Wij nemen plaats op het hoge dek achter, terwijl de rest van de groep zich op het dek bij de voorplecht installeert. Er zijn twee cameramensen aan boord die alles op video vastleggen. Zo goed en zo kwaad als het gaat -je wordt nogal flink heen-en-weer geschud- proberen we zelf met de fotocamera ook mooie plaatjes te schieten. Dat valt zeker nog niet mee, vooral ook omdat je maar moet afwachten of de walvissen voldoende boven het water uitkomen. [/ezcol_2third] [ezcol_1third_end]En dan moet je ook nog eens precies op het juiste moment de walvis in beeld hebben en afdrukken. Gelukkig kunnen we na afloop de video bestellen die er van dit uitstapje is gemaakt. Daarop staan ook de mooiste opnames van het afgelopen jaar, zodat je tenminste nog een redelijk beeld krijgt hoe fraai het allemaal kan zijn. Heel keurig komen ze die video aan het begin van de avond bij het hotel afleveren.
[/ezcol_1third_end]

[Show slideshow]

Na afloop gaan we met de hele groep nog gezellig wat drinken bij de oude haven, voor we naar het hotel vertrekken. Dat ligt toch een redelijk eind buiten Hermanus:  het Baleen Guesthouse. Er is duidelijk op de kamers bezuinigd. We hadden vooraf al wat foto’s gezien en die leken best aardig, maar de kamer waarin wij terechtkomen -en ook de andere groepsleden- ligt aan de achterkant en is duidelijk van de goedkopere, krappe soort. Je kunt maar net aan je spullen kwijt.

[Show slideshow]

Tegen etenstijd gaan we nogmaals terug naar Hermanus. Dat is namelijk de plek waar we ons avondmaal gaan nuttigen. Wij hebben ’s middags al wat gezien en gaan met een deel van de groep pizza’s eten. Erg lekker.