Kiezen uit het excursie-aanbod dag 8: donderdag 19 september
We hebben ervoor gekozen een bezoek te brengen aan het Mkhaya-reservaat, wederom met open safarivoertuigen. Daar hoeven we gelukkig niet zo vroeg voor uit de veren: het vertrek is ‘pas’ om 10 uur. We krijgen hier namelijk een drie tot vier uur durende safari en de rest van de dag staat er niets extra’s op het programma. Ook wel eens lekker.
We gaan eerst naar het restaurant voor een ontbijt en dan zien we al meteen een hoop activiteit bij de beehives. Het blijkt namelijk dat onze slaapvertrekken moeten worden voorzien van nieuwe buitenbekleding. Dat is hier het werk van de vrouwen. Zij zijn heel vaardig in het aanbrengen van nieuw stro, dat op een heel bijzondere manier wordt vastgezet. Eerst gaan de oude lagen er af. Dan wordt van onderaf de nieuwe bekleding opgebouwd, zodat de bovenste lagen over de onderste vallen en de regen er dus mooi langs kan aflopen, zonder dat er kans bestaat op lekkages.
Bij het Mkhaya Game Reserve worden we met een welkomstdrankje ontvangen, precies naast de plek waar tientallen schedels liggen van hier overleden neushoorns. Mkhaya is een particulier wildreservaat, met als belangrijkste doel de bescherming van bedreigde diersoorten, zoals de witte en zwarte neushoorn. Mkhaya is een van de laatste gebieden ter wereld waar de witte en zwarte neushoorn op één plaats samen leven. Het reservaat wordt gesteund door internationale natuurorganisaties waaronder het Wereld Natuur Fonds. 
Om die reden zie je hier ook een bord dat verwijst naar het bezoek van een van de beschermheren van het WNF: Prins Bernhard. En nee, zo verzekert onze gids met klem: hij kwam hier om te filmen en niet om te jagen. Juist vandaag is er ook een filmploeg bezig. Met veel succes heeft het park de neushoornpopulatie doen groeien.
Het reservaat speelt dus een belangrijke rol in de natuurbescherming in Zuidelijk Afrika en heeft al een aantal belangrijke resultaten geboekt. Zo zijn de rangers op verschillende plaatsen actief geweest om dieren die daar uitgestorven waren te herintroduceren. Mkhaya doet er dan ook alles aan om de neushoorn en alle andere bedreigende dieren die in dit reservaat leven te beschermen.
Omdat Mkhaya zwaar wordt bewaakt, is het voor veel dieren een veilige thuishaven geworden. Er komen behalve de witte en zwarte neushoorn ook de olifant, de Roan antilope, de tsessebe antilope, giraffe, buffel, nijlpaard en krokodil voor, maar ook leven er grote roofdieren zoals het luipaard en de hyena. De zware bewaking heeft er overigens wel toe geleid dat zelf rijden in Mkhaya niet wordt toegestaan; een gamedrive mag alleen onder begeleiding van een ranger. Zoals deze, die ons vandaag in zijn jeep gaat rondrijden door dit uitgestrekte gebied.
Je kunt hier duidelijk zien dat alles streng bewaakt en beveiligd is, want na het eerste hek kom je in een soort niemandsland. Dan kom je bij het tweede hek en ben je pas echt binnen. Onze ranger legt alles op een leuke manier uit en al snel zien we de eerste neushoorns. Waarbij we uiteraard ook van hem nog eens horen dat een witte neushoorn helemaal niet wit is, maar dat dat te maken heeft met de ‘verbastering’ van het woord ”wide” voor de breedte van de lippen en dat is weer een verkeerde interpretatie van het Nederlandse -en dus ook Afrikaanse- woord wijd. >>De witte neushoorn is een graseter en houdt zijn kop dus vooral laag. De zwarte voedt zich vooral met twijgjes en houdt de iets kleinere kop vooral hoog, om met zijn lange bovenlip de blaadjes te pakken. De witte soort leeft doorgaans in grote, sociale groepen. De zwarte is iets meer solitair, maar beide zijn -zoals we hier ook zien: grijs.
[ezcol_3fifth] Het landschap is hier weer totaal anders dan bij het Krugerpark, vooral omdat dit een bergachtig gebied is. Bovendien valt er geen asfaltweg te bekennen. Je hebt dus veel meer het gevoel echt op safari te zijn. Bovendien is het hier veel rustiger. We komen nog wel een andere jeep tegen, maar je waant je toch een beetje met de wilde dieren alleen. Ook hier gebruiken we de lunch in het park. Het is een heel open restaurant, waar de wat kleinere wilde dieren af en toe komen kijken of er iets van hun gading te vinden is.[/ezcol_3fifth] [ezcol_2fifth_end]Het toilet zorgt hier voor een aparte belevenis. Allereerst heb je het gedeelte met de urinoirs: niets bijzonders. Maar loop je door voor de grote boodschap, dan kijk je uit op de weidse velden: er zit geen deur in. Om ongewenst bezoek te voorkomen, draai je een bordje open/close om dat in de boom hangt. Maar daar moet je dan wel erg in hebben ;-))[/ezcol_2fifth_end]
Na de lunch gaan we weer verder met het zoeken naar dieren in dit uitgestrekte gebied. Dat blijkt geen enkel probleem: we krijgen er weer heel veel voor de camera.
Alles bij elkaar toch best een vermoeiende dag, terwijl je eigenlijk alleen maar zit te zitten in zo’n jeep. Maar je doet zo enorm veel indrukken op, dat je aan het eind van de dag lekker gaar bent. Terug bij de beehives drinken we gezamenlijk nog wat en kletsen met de hele groep na over de belevenissen. Ook het diner is heel gezellig en jawel: de dansgroep komt ook weer. Daar besteden we dan vandaag maar geen aandacht aan.
