Kaapstad: hop on – hop off en terugvlucht dag 26: maandag 07 oktober
Helaas is het vandaag alweer de laatste dag in Kaapstad en nemen we ook afscheid van Zuid-Afrika. Een prachtige reiservaring, die we vandaag afsluiten met een bustour sightseeing. Naar keuze in- en uitstappen en onderweg bekijken wat je wilt. We hopen dat we bijvoorbeeld ook de Tafelberg nog een keer op kunnen, maar dan zonder ‘sluier’ ofwel: tafelkleedje.
We lopen eerst naar een voor ons bekende plek: de Burgstraat. Daar zit een bijkantoor van de busmaatschappij en de bus wacht daar altijd heel even. Bovendien is het vanaf ons hotel de meest nabije halte. We stappen in, kopen twee kaartjes en krijgen allebei een setje oortelefoontjes, zodat we kunnen inpluggen en in het Nederlands een toelichting kunnen beluisteren. Mooi systeem.
Hop-on hop-off: kriskras de stad door
D
aar wachten we nog heel even mee, want de volgende halte hoppen we alweer ‘off’: dat is namelijk St. George Cathedral. En wat blijkt: dat is de kerk waarvan we de achterkant al hadden gezien naar de ingang van de Compagniestuin. Grappig dat daardoor wat dingen op hun plek vallen. Het blijkt lastig de gehele kathedraal op de plaat te krijgen -bovendien zit er geen duidelijk voor of achter aan, door het ontbreken van een flinke toren, dus die ga ik nog wel een keer op internet zoeken. (data is inmiddels gebeurd, maar ook daar zijn geen mooie plaatjes te vinden van deze ook al niet mooie kerk; helaas. Dus toch maar een interieurfoto).
[ezcol_2fifth]
[/ezcol_2fifth] [ezcol_3fifth_end]Binnen is het een imposant bouwwerk, maar van een eenvoudige architectuur. We lopen de kerk uit en steken dan over naar St. George Mall: snappen we meteen waar die naam vandaan komt. Dit laatste deel van de lange straat -waaraan dus ook ons hotel staat- hadden we nog niet gelopen. Echt een Victoriaans groene wandellaan, waar nu -omdat het maandag is- heel veel kraampjes staan met de bekende spullen die de Afrikanen graag voor de toeristen aan de man brengen. Veel gezelliger dus dan op zondag.
We nemen de route terug naar het opstappunt: na enkele ogenblikken al zien we de bus de hoek om komen.
Nu gaan de oordopjes wel in en horen we interessante wetenswaardigheden over Kaapstad, die we nog niet kenden. Bijvoorbeeld van district 6, het thuis van de zwarte bewoners, die helaas als gevolg van de apartheid van hun plek werden verdreven.[/ezcol_3fifth_end]
District 6: een omstreden ‘uitzetting’
Het zesde district bood vooral onderdak aan vrije slaven, kooplieden, handelaren, handarbeiders en immigranten. Het was daardoor de smeltkroes van de stad, tot de regering besloot om deze mensen ”te resettelen”. Liefst 60.000 mensen werden in 1966 verbannen. Het kloppend hart van Kaapstad, want dat was het, was plotseling dood. Nu nog is het opnieuw opbouwen van dit district een heet hangijzer voor zowel de politiek als voor belangengroepen en projectontwikkelaars. Heel bescheiden is een begin gemaakt met de nieuwbouw van drie woonblokken, maar grote delen van district 6 zijn nog altijd braakliggend: gras en onkruid overheersen hier. Men vindt ook dat als hier al nieuwbouw wordt gepleegd, het beeld van gras en onkruid niet definitief mag worden geofferd. Dat zou het ontkennen van de geschiedenis zijn. Er is nu ook een speciaal District-6 museum, dat het verhaal laat beleven van de onderdrukking van bevolkingsgroepen.
De route voert verder richting Tafelberg en wij besluiten, omdat het zo’n prachtig wolkeloze lucht is, nog maar een keer de berg op te gaan. Deze kans willen we niet voorbij laten gaan. Bovenop worden we inderdaad rijlelijk beloond. Waar we de vorige keer steeds werden gehinderd door de wolken -het voor de Kaapstedelingen bekende tafelkleed- kunne we nu probleemloos genieten van de uitzichten. Natuurlijk wordt ook de baai waar zicht is op het stadion dat voor de wereldcup werd gebouwd, op de foto vastgelegd. We blijven niet zo heel lang boven, want er valt ‘beneden’ nog veel meer te zien. Maar zijn blij dat we nogmaals met de kabelbaan zijn meegegaan.
Naar Camps Bay en Tamboerskloof
We rijden nu verder de kust langs, op weg naar Camps Bay. De Victoria Road volgt de kustlijn en je hebt hier dus weer een heel ander beeld van Kaapstad. Het was vooral voor de toeristen met geld een geliefde plek om de dagen door te brengen en je ziet dan ook dicht bij elkaar gelegen vier stranden, waar het overigens op dit moment -voor Kaapstad is de lente nog maar net begonnen- heel rustig is. We rijden nu ook om de Tamboerskloof heen -zichtbaar als we naar rechts kijken, zo meldt onze elektronische gids- met als hoogste top de Lions Head.
Hier is ook weer een hop-off halte en bovendien is het lunchtijd, dus besluiten we uit te stappen. We halen in de supermarkt een pizza- en kaasbroodje: voldoende voor de lunch. We gaan het strand op en daar picknicken we dus vandaag 🙂 Op de boulevard door de wuivende palmen een lekker subtropisch sfeertje. Niet voor niets wordt dit de Kaapse Rivièra genoemd. In de tussentijd kunnen we heerlijk genieten van de zon, die vandaag volop meewerkt.
De bus is weer netjes volgens reisschema bij de halte aanwezig en we gaan weer naar het bovendek. Opnieuw genieten we van het uitzicht en luisteren we naar de uitleg: een prima manier om de stad te verkennen. We rijden langs Bantry Bay en dan naar Seapoint, met een drie kilometer lange boulevard waarop je vooral de trendy jeugd kunt treffen. De prijzen zijn hier, sinds de realisatie van het V&A Waterfront gigantisch gestegen. Men wil graag wonen in een appartement met zeezicht en dan op het Waterfront kunnen uitgaan.
Greenpoint lighthouse en diner in ons hotel
De bus gaat verder langs het Greenpoint Lighthouse en bereikt dan weer het officiële startpunt: Two Oceans Aquarium. We zijn echter al twee keer bij het Waterfront geweest en -nog belangrijker- vanavond moeten we weer naar het vliegveld. We blijven dus zitten en rijden door naar ons eigen startpunt.
Om het allemaal wat makkelijker te maken eten we vanavond gewoon in het hotel. We worden aan tafel bediend door Tonderai, maar de drankjes worden gebracht door Sephanus. Met hem hebben we een heel gezellig gesprek over onze vakantie, waar we vandaan komen en wat we de laatste vier weken -in grote lijnen- hebben gezien.
Het diner sluiten we af met twee zwarte koffie -erg lekker- met daarbij een koffielikeur -Kaluha- voor Loes en voor mij mijn laatste Springbokkie. Daar heb ik, bedenk ik me, nog niet eens een foto van, dus dan nu maar.
We gaan naar de balie om onze laatste rekening te vereffenen en dan is het wachten op de chauffeur van Akilanga. We hadden al begrepen dat dat niet Hercules zou zijn: een collega van hem moest nog een auto van het vliegveld terughalen en daarom komt zij samen met haar man.
Zij nemen ons in het busje mee naar het vliegveld en rijden dan beiden met een auto terug.
Dat gaat deze keer gelukkig allemaal goed: we zijn keurig op tijd op Kaapstad International Airport.
Voortvarende vliegreis en veilige landing
Niks geen problemen, wederom… Keurig op tijd vertrek en al snel hebben we het eerste eten te pakken. De algehele wens in het vliegtuig is echter: doe het licht maar uit en laat ons maar gaan slapen. Tenslotte is het al bijna einde dag. Het slapen lukt aardig -in een vliegtuig kun je bijna nooit zeggen dat het goed gaat, zeker niet al een onverlaat weer de neiging heeft foto’s bij opkomende zon te maken en daarvoor het luikje naast ons opent. Gelukkig is de stewardess er redelijk snel bij om haar tot de orde te roepen.
Na elf uur zitten we weer boven Hollandse grond. 
Goede landing en dan is er het weerzien met de oudste zoon, die taxichauffeur is en ons netjes thuis aflevert.
Wij kijken terug op een fantastische ervaring!
