Wandeling van La Grave naar Villar d’Arêne en terug

dag 5 / 6   –   do 6 en vr 7 juni 2019

Het was een heerlijke nacht en direct na het ontwaken kunnen we meteen weer genieten van dat prachtige uitzicht op de besneeuwde bergtoppen van Les Écrins.
Vandaag gaat het er van komen: we gaan wandelen. Nu twijfelen we nog erg of we inderdaad route 7 uit de folder nemen, of dat we voor een korter alternatief gaan. Gelukkig hebben we inmiddels kennis gemaakt met een Hollands stel dat hier al jaren te gast was en nu –na negen jaar- opnieuw hun caravan op ‘de la Meije’ heeft neergezet. Die wandeling van 3,5 uur is –voor ons als beginners- natuurlijk veel te veel. Hij raadt aan om de wandeling naar Villar d’Arêne te doen en dan terug via het dorp La Grave. Dat is anderhalf uur de berg op, maar je stijgt in totaal maar zo’n 200 meter. Het pad is goed te volgen en je loopt uiteindelijk “om de tunnel heen’’ die je vanaf de camping ziet. Eigenlijk gaat het pad parallel aan de rivier en met een smalle voetbrug ga je er uiteindelijk overheen.

Maar nee, laat ik niet op de zaken vooruitlopen: eerst maar eens onze ervaring. We zijn vanaf de camping naar links gelopen langs het riviertje Romanche. Je komt al snel bij een brug die je ook ziet als je bij de camping aankomt. Die ga je over, maar dan meteen links de rivier blijven volgen. Dit is de start van de wandeling door het Nationaal Park d’Ecrins. Het pad stijgt eerst licht, tot je bij een splitsing komt waar je kunt kiezen. Rechtdoor is het pad volgen, rechtsaf –dan moet je een draadafscheiding even losmaken- en dan ga je door het bos naar Villar d’Arêne.

Het Nationaal Parc d’Écrins biedt een fantastische omgeving

Wij nemen de weg rechtdoor: die stijgt het minste. Tenslotte zijn we maar beginners. We genieten al snel van alles wat we zien, maar ook hier blijk je toch aardig te moeten klimmen. Geen punt: we doen het rustig aan. Bovendien zijn er allerlei mooie fotomomenten, dus die leggen we vast. We lopen verder richting Le Pied du Col. Vandaag heb ik –bewust omdat ik wil laten zien hoe actief we zijn- het t-shirt van Anytime Fitness aan.  Dus maakt Loes een foto van mij, met op de achtergrond de bergen van La Meije. Kan ik mooi doorsturen: Niet alleen Anytime Fitness maar ook Everywhere Fitness. Zelfs rond het Franse La Grave!

Als we een stukje verder doorlopen, worden we verrast door de bergkoeien. Al eerder hoorden we hun koeienbellen op de camping, maar natuurlijk geen idee waar die beesten lopen. Nou: hier dus: op de route van onze wandeling. Het is nu een kwestie van langzaam doorgaan op het pad –om ze niet ongerust te maken- en dan zie je ze vanzelf een stukje omhoog lopen, zodat wij erdoor kunnen. Al eerder hadden wij een  draad moeten ‘’loshalen’’ (er zit een speciale handgreep aan) en na het passeren van de koeien –en van twee andere wandelaars uit de tegenovergestelde richting- maken we wederom de afscheiding die hen tegenhoudt even los.

Lunchen ”in” de rivier

De lunch gebruiken we op een wel heel speciaal plekje: zittend op rotsblokken in de rivier Romanche. Het water bruist hier lekker om je heen en je voelt je helemaal één met de natuur. Voor ons is een bezoek aan Les Écrins met dan dat spectaculaire uitzicht op La Meije echt een aanrader.
Iets verderop ligt een houten brug over de rivier en die moet natuurlijk ook even worden vereeuwigd.

Dit noem je nu echt: ontspannen op je vakantie.

 We genieten volop van deze schitterende wandeling rond La Grave

We lopen nu over een heel smal deel omhoog, want zoveel stijging hadden we tenslotte nog niet gehad. Dat is wel even goed opletten, want het pad wordt aardig smal. Mooi plekje natuurlijk ook om een extra foto te maken. De route staat nog steeds duidelijk aangegeven, hoewel je op dit stukje in ieder geval geen enkele andere richting zou kunnen nemen. Het is schitterend weer, wel warm en zeker als je zo de berg oploopt, maar prachtig om te doen. We genieten van het uitzicht: zowel naar benden op de rivier die nu steeds verderaf in het dal komt te liggen als van de vergezichten waarop we hier worden getrakteerd.

 

In de verte zien we nu Villar d’Arêne al liggen

Het pad slingert nu nog even flink heuvelop en even verder zien we een wegwijzer: Villar d’Arêne. Dat betekent dat we zo ongeveer op het verste punt vanaf La Grave zitten. We zijn al een aardige tijd onderweg, maar dit tweede stuk is zowel vlakker als dalend. Niet heel lang daarna komen we op de weg die naar La Grave leidt: de D1091. Hier heb je dan weer aan de linkerkant leuk zicht op de route die we de laatste paar uur hebben afgelegd naar boven.

 

Oppassen bij de wandeling door de Tunnel du Serre du Coin

In de wandeling zit ook nog een tunnel die we door moeten om weer bij het dorp[ te kunnen komen. Maar: het is geen voetgangerstunnel -verre van dat- het is alleen een ”doorgang’ voor het verkeer over de D10981. Met vrij weinig licht voor mensen die geen koplampen of ze tot hun beschikking hebben. Zoals wij dus. Gelukkig biedt de telefoon uitkomst, want op het meenemen van een zaklamp hadden we niet gerekend. Dus: zaklampje op de telefoon aan, links houden dicht tegen de tunnelwand -er is zo goed als geen aparte ruimte voor fietsers en/of voetgangers- en dan maar hopen dat er even geen tegenligger komt in de Tunnel du Serre du Coin.

We zien al snel weer het bord: La Grave. We zijn weer in de bebouwde kom en dat blijkt natuurlijk ook al meteen uit het eerste gebouw: Hotel-restaurant Le Sérac.

Met al die bergtoppen, de kabelbaan en de wandelpaden moeten de toeristen natuurlijk ook onderdak hebben om wat te kunnen eten en drinken. Dat gaan wij zo op de camping doen… 

Bezoekje aan het dorp La Grave

dag 6  –  vr 07 juni 2019

Op de tweede dag bezoeken we het dorp La Grave. We kiezen weer voor een alternatieve route: vanaf de camping links achterin op het terrein het wandelpad naar boven aanhouden…. Je passeert dan al redelijk snel de doorgaande weg D1091. Via een straatje dat schuin omhoog loopt, ga je naar de kerk van het dorp. 

Een rijke historie en prachtige natuur

Het oorspronkelijke dorp kent een rijke historie. Uit archeologische vondsten blijkt dat al in de prehistorie het dal van La Grave was bewoond. Nederzettingen uit de Romeinse tijd zijn eveneens bij opgravingen blootgelegd. Die bewoning had het dal mede te danken aan de doorgangsroute tussen Grenoble en Briançon. De belangrijkste bron van inkomsten was gebaseerd op het boerenbedrijf, met daarnaast een bescheiden vorm van mijnbouw.

Pas toen de bergsport in opmars kwam, ontdekten de toeristen dat dit voor deze vormen van in- en ontspanning een ideaal gebied was. Dat heeft hier voor veel reuring gezorgd. Nu is er dus veel georganiseerde bergsport en er is bovendien een kabelbaan naar de toppen van de Meije. Je kunt hier als natuurliefhebber ook prachtige wandelingen maken.

Ook fietsen -met name mountainbiken- kun je hier erg goed, zodat er tegenwoordig eigenlijk het hele jaar door veel toeristische activiteit is. Met dan steeds uitzicht op die prachtige bergtoppen van de Meije. Dan kan je vakantie echt niet meer stuk en dat gevoel hebben wij hier ook steeds.

Leuk kerkje met goed onderhouden kerkhofje

Wij kijken nu eerst rond bij de kerk -de Notre Dame de l’Assomption- waar het ons opvalt dat de graven eromheen goed worden verzorgd en rijk in de bloemen gezet. Vanaf de kerk dalen we ietsje af: naar de Rue de Grand Chemain. Die brengt ons achterlangs de D1091 en zo ongeveer ter hoogte van de kabelbaan -ofwel de Téléphérique- gaan we naar de doorgaande weg, waaraan ook het toeristenbureau ligt. Daarna slaan we af -kijk: het staat zo keurig op het bordje!- naar de camping cq de weg langs de rivier de Romanche. Heerlijk genoten weer: tijd om bij onze Heppiebuzz uit  te rusten met een glaasje en een zoutje. 

We kijken terug op een prachtige wandelomgeving en het is dan ook weer heerlijk om haast mijmerend de dag te laten passeren. Maar ja, de tijd hier is nu toch echt wel om: we moeten morgen weer verder, omdat we op tijd in Milaan moeten zijn voor de aanvang van de groepsreis. Voor die tijd willen we dan nog een stadsbezoek brengen aan Turijn. Juist om die reden hebben we voor deze route gekozen.

Het uitzicht kunnen we niet meenemen, maar de herinnering daaraan wel. Morgen doorkruisen we Piëmonte.