We laten Plombières achter ons en gaan naar Clairvaux-les-Lacs

dag 3   –   di 4 juni 2019

 

Als eerste houden we de N57 aan richting Fougerolles en volgen dan de D18, D72 en D438. Die voert westelijk langs Belfort, want daar zijn we al geweest. We brengen eerst een bezoek aan Montbéliard. Daarna steken we zuidwestelijk naar Valdahon, om uiteindelijk te belanden op onze volgende overnachtingsplek. Dat wordt camping Les Tilleuls. Wat een teleurstelling: dit is geen fijne doorgangscamping. We zien een jaar later dat we in ieder geval flink wat mensen hierover hebben geïnformeerd: onze review is 880 keer bekeken.

De route vandaag is zo’n 250km lang en daarbij moeten we natuurlijk ook nog tijd uittrekken voor het stadsbezoek. Voor het afleggen van de route hebben we volgens Google Maps ruim 4,5 uur nodig, plus dan de pauzes. We staan daarom bijtijds op. We hebben niet veel voor te bereiden voor het vertrek en zitten dus redelijk op tijd op onze comfortabele ASS-stoelen. Het eerste deel van ons traject voert nog door de zuidelijke Vogezen. Rond Fougerolles draait alles om de kersen. Er staan in dit gebied maar liefst  40.000 kersenbomen en dat zijn vooral krieken. Die worden hier gekweekt voor de productie van kersenbrandewijn: de kirsch. Als we bij Montbéliard komen zitten we in het departement Doubs. De rivier in het dal is zo’n 500km  lag. Hier voert de natuur de overhand. De vallei is erg dun bevolkt en heeft op toeristen een grote aantrekkingskracht.

Bezoek aan Montbéliard: best een aardig stadje

Bij aankomst in het stadje moeten we even zoeken naar de juiste route voor de parkeerplek, maar het is hier prima geregeld. Aan de rand van een heel grote parkeerplaats zijn er speciale plekke voor campers. 

Daar zetten wij die van ons dus ook bij.

Daarna is het een kwestie van de straat oversteken en dan hebben we al meteen een mooi uitzicht op Montbéliard. Nu de brug over en dan ben je bij het centrum.

Eerst gaan we nu naar Tourisme Montbéliard. Daar krijgen we goede voorlichting over wat er te zien valt met fijne tips voor ons stadsbezoek Béliard. We hebben er heerlijk rondgewandeld, maar hadden ons toch nog iets meer van dit stadje voorgesteld. Toch leuk om hier geweest te zijn en we hebben dan ook op Google Maps een goede beoordeling achtergelaten.

Montbéliard wordt wel de stad van de drie P’s genoemd, zo leren we uit onze reisgids: protestantisme, puritanisme en Peugeot. Dat laatste is een van de kenmerkende inkomsten voor dit gebied: veel industrieën, waaronder dus de auto-industrie. Die twee geloven -katholicisme en protestantisme, met dus ook in bijna elke gemeente twee kerken- komt mede doordat dit gebied vier eeuwen tot Würtemberg behoorde. Door het vele cultureel erfgoed dat hier te vinden is, mag de stad zich de Ville d’Art et d’Histoire noemen. Je ziet hier ook veel gebouwen in renaissancestijl. Dat is te danken aan een van de inwoners: de belangrijke architect Schickhart. 

Geschiedenis ligt hier voor het oprapen

Vanuit het verkeersbureau lopen we even rechtdoor richting station en slaan dan linksaf de Rue des Tours in. Die naam verwijst naar het kasteel dat we nu best hoog boven het stadje zien uittorenen: het chateau de Montbéliard. Het is namelijk gebouwd op een rotsachtige  kaap aan de samenvloeiing van de Lizaine en Allan. Je zou kunnen zeggen dat het stadje eromheen is gebouwd. Vier eeuwen lang was Montbéliard een Germaans vorstendom. Die periode startte in 1793 met het huwelijk van de erfgename van de Franse provincie met een jonge Duitse prins, graaf van Würtemberg. De stad hield aan deze verbintenis een romantisch kasteel over.
Wij wandelen verder en zien dan ook hier het voorbeeld van de twee geloven. Als eerste de protestantse kerk van Saint Maimbouf -de heilige is hier kennelijk nog in ere gehouden. Iets verderop op de wandeling komen we de katholieke kerk van Saint Martin tegen. Als we die straat verder uitlopen, bevinden we ons weer tegenover het station. Daar slaan we rechtsaf, op weg terug naar de Heppiebuzz.  

 

Zoeken naar de beheerder op Les Tilleuls

Na dit heerlijk ontspannen stadsbezoek Montbéliard halen we onze Heppiebuzz weer op om het laatste deel van de ruim 247km af te leggen. We doorkruisen een afwisselend landschap met hier en daar flinke ”groenstroken”, afgewisseld door uitgestrekte licht glooiende landerijen. Bij een klein pleintje stoppen we nog even om een ‘Tour-foto’ te maken. Kennelijk komen ze hier dit jaar langs. We zitten op de D437 en gaan dan verder op de D32. Het is best mooi weer, met een lekker zonnetje, dus we genieten volop. Helaas wordt daar nogal abrupt een einde aan gemaakt als we het parkeerterrein van Les Tilleuls opdraaien. De receptie ziet er gesloten uit en er hangt een briefje met een telefoonnummer. Of we dat willen bellen. Geen probleem natuurlijk, maar dan verwacht je ook dat er wordt opgenomen.

Dan maar om de slagboom heen, schuin omhoog en daar op de camping kijken. Ziet er nogal verlaten uit. Toch ontwaren we iemand -blijkbaar van de vaste gasten in de huisjes/stacaravans- want tenten, caravans of andere campers vallen niet te bekennen. ”Nee, hij heeft hier vandaag wel gemaaid, maar geen idee waar hij nu is.”… Terug dus naar de receptie. Nog een keer bellen: niets. Juist als we dan maar besluiten wat anders te gaan zoeken, komt er bij het huis aan de overzijde iemand aanlopen. Bent u de beheerder? ”Nee, maar ik roep ‘m binnen wel even…”

Wij hadden bij de openstaande deur ook al een keer geroepen, maar nu komt er iemand naar buiten. De beheerder, die leuk meldt dat als zijn telefoon binnen ligt, deze uit staat. Afijn: we worden ingeschreven, moge het grote veld oprijden en daar een plekje zoeken. Dat is niet moeilijk: er staat niets. Geïnstalleerd, stoelen buiten en nog wat gedronken. Toch voelt het niet fijn. De sanitaire voorziening lijkt ook uit de vorige eeuw en slecht onderhouden. 

We brengen een rustige avond door 

’s Avonds laten we de negativiteit maar weer buiten naast de Heppiebuzz achter. Ik ga me alvast werpen op een eerste aanzet voor het verslag: een stukje schrijven  en nadere info opzoeken over ons stadsbezoek Montbéliard.