Met bus 70 naar het centrum: vijf prachtige gebouwen met mozaïeken

dag 24  –   di 25 juni 2019

De camping mag dan weliswaar Marina di Ravenna heten, maar de afstand naar het centrum van Ravenna is best pittig: zo’n 14 km. Daar gebruiken we dus de bus voor, met het kaartje dat we bij de receptie kunnen kopen. Bij de ingang van de camping loop je vijf meter naar links: de bushalte van lijn 70. We staan daar niet alleen: ook Lammy en Anne hebben hetzelfde reisdoel, net als Nellie en Louis. Samen gaan we naar Ravenna: de stad van de mozaïeken. We stappen uit bij het Piazza Caduti per Liberta. Althans: dat was de bedoeling, maar de bus gaat eerst bij het station langs en maakt dan een hele slinger rond het centrum.

We vertrouwen het niet: we stappen uit als we denken dat we steeds verder van het centrum af raken. Anne bleef volhouden: het komt goed, maar Lammy vindt het mooi zo. We moeten nu dus eerst een stuk  teruglopen. Nou ja: dat is alvast de eerste training, hoewel de straat waar we lopen niet erg aantrekkelijk is. Eenmaal door de stadspoort –de Porta Adriana bij het Piazza Francesco Baracca- wordt het een stuk beter.

Eerst een stukje geschiedenis van Ravenna

De stad Ravenna draagt een rijke historie met zich mee. Ravenna werd kort na de splitsing van het Romeinse Rijk n 402 na Chr. de hoofdstad van het westelijke deel van het rijk. Ravenna was wèl goed verdedigbaar met de zee aan één kant en ondoordringbare moerassen aan de andere kant, in tegenstelling tot een aantal andere steden. Daarom werden hier ook zoveel oorlogen uitgevochten: elke ‘nieuwe’ heerser wilde graag de zeggenschap over deze stad…  

Verschillende monumenten in Ravenna -liefst acht stuks- staan op de Unesco Werelderfgoedlijst.Het historisch centrum staat dan ook bol van de bezienswaardigheden. Meest kenmerkend voor de stijl zijn beeldversieringen met stukjes gekleurd marmer of glas: de mozaïeken. In kerken en andere gebouwen werd en wordt voor de mozaïeken uitsluitend Venetiaans glas gebruikt, dat op de meest spectaculaire manier schittering geeft, zeker als er (zon)licht op valt. Die worden overigens nog steeds gemaakt. Enerzijds om mozaïeken te restaureren en anderzijds op verzoek van opdrachtgevers of ‘gewoon’ voor de verkoop.

Wij gaan op weg om al dat moois te bewonderen. We wandelen vanaf de Porta Adriana rechtdoor over de Via Camillo Benso Cavour. Links en rechts zien we al meteen allerlei leuke winkeltjes in Italiaanse sferen en ook een klein portiekje dat toegang geeft naar een binnenplaats. Aan het eind van de straat komen op het Piazza del Popolo: het ”Plein van het Volk” waar de inwoners samenkomen om “te zien en gezien te worden”.

De aanschaf van een combikaartje is goud waard

Het zijn gezellige straten met een gemoedelijk sfeertje. Bij de Toeristen Informatie kun je combi-kaartjes aanschaffen, waarmee je toegang hebt tot diverse te bewonderen gebouwen. Er is voor toeristen een kortingsprijs van is 8,50 euro. Daarmee kun je naar de San Vitale Basiliek, het Battistero Neoniano, het Galla Placidia Mausoleum en het Museo en de Capella Arcivescovile en de Basiliek van Sant Apollinare Nuova.

Echter: de dame van de toeristen-info vertelt ons dat die kaartjes bij een van die te bezoeken plekken kunnen worden gekocht. Nou ja: dan maar eerst door naar de Dom, maar eerst strijken we op het naastgelegen terrasje neer bij het Caffé-Pasticceria ‘Palumbo” aan de Piazza San Francesco. Daar nemen we een lekkere kop koffie met -…zeker niet onbelangrijk- een heerlijk gebakje. We zitten gezellig te kletsen en het vakantiegevoel is meteen helemaal aanwezig.
Maar ja: er moet “gewerkt worden”: dus op naar Het Museo.

Het voormalig klooster San Vitale is een schitterend gebouw

We komen echter eerst langs een gezellig pleintje met een mini-bloemenparkje, waar ik natuurlijk even een foto schiet. De kaartjes kopen verloopt soepel en we dwalen bijna een uur door dit schitterende gebouw. Dit is het voormalig benedictijner klooster San Vitale, horende bij de gelijknamige basiliek. Het is nu het aartsbisschoppelijk museum.  Je vindt hier veel archeologische vondsten tentoongesteld: grafstenen, Byzantijnse sculpturen en veel prestigieuze objecten die verband houden met UNESCO-monumenten.

 

Lunch bij een authentiek Italiaans restaurant: “Messurga” 

Na deze boost aan cultuur wordt het tijd voor een lunch. Die gaan we gebruiken bij een restaurant waar we langslopen: ‘Messurga’. Een heerlijk restaurant met een ”echt Italiaans” sfeertje. Ze hebben keurig een tafel voor zes en de keuze is niet eens makkelijk. Maar we komen er uit: het smaakt voortreffelijk. Later zien we ook in  de recensies dat meer mensen dit met ons eens zijn: bijna alleen een beoordeling ‘zeer goed’ en ‘goed’.

We stappen weer op en slaan rechtsaf. Het is nog maar 75 meter naar ons volgende doel: het Mausoleum, de kerk Maria Maggiore en de basiliek.

We gaan eerst naar Maria Maggiore: de katholieke kerk

Als we onder de poort zijn doorgelopen, zien we rechts een romeins gebouw met ronde toren. Je zou niet direct verwachten dat dit een van de katholieke kerk is, maar ja: dat komt ook omdat we in ons land niet van die heel oude kerken hebben. Ook elders zijn die oorspronkelijke kerken vaak vervangen door gebouwen in de stijl van bijvoorbeeld gotiek of barok. Het is een prachtig gebouw, heel ingetogen van inrichting en doet herinneren aan middeleeuwse tijden.

Na dit bezoek is het een kwestie van ‘oversteken’: de grote basiliek van Ravenna ligt op hetzelfde terrein: er tegenover.

De Basiliek San Vitale is achthoekig

De basiliek di San Vitale staat bekend als een van de mooiste kerken. Het bijzondere van dit gebouw is de vorm. Waar vrijwel alle kerken rechthoekig zijn, is deze achthoekig. We gaan er naar binnen We lopen nu eerst naar de katholieke kerk: de Santa Maria Maggiore. Een redelijk eenvoudige kerk, zeker als je ‘m vergelijkt met die grootse gebouwen met mozaïeken, maar eigenlijk juist door die eenvoud prachtig. We kijken er even kort rond, maar met veel plezier en mooie herinneringen. Bijvoorbeeld zo’n preekstoel die we allemaal nog van vroeger in onze eigen kerk kennen. Daarna steken we de straat over en komen we bij  de grote basiliek.

De  Basiliek van San Vitale staat bekend als een van de mooiste kerken. Niet zozeer van buiten, als wel binnenin. Het bijzondere van het gebouw is de vorm. Zodra we naar binnen gaan, zijn we allemaal meteen overweldigd door de aanblik. Wat een prachtig gebouw met die imponerende mozaïeken. Hier kun je meteen duidelijk ervaren die zo veel mensen vol lof zeggen: als je in Ravenna bent, laat je dan onderdompelen in de sfeer van prachtige mozaïeken. Echt overweldigend. 

 

Rijke decoraties van mozaïek bij het Mausoleum

Het Mausoleo Galla Placida is eveneens indrukwekkend. Dit kleine mausoleum met Latijns kruis is heel eenvoudig aan de buitenkant, terwijl het binnen een rijke mozaïekdecoratie heeft. Dit gebouw dateert uit ongeveer 425 na Chr. en is duidelijk bedoeld ‘begrafeniskoepel’, maar kan van oorsprong ook een kapel zijn geweest. Door de eeuwen heen zijn de ontelbare sterren van de koepel tot de verbeelding en gevoeligheid van bezoekers en van uitzonderlijke persoonlijkheden zoals de hoge dichter Dante Alighieri gekomen, die inspiratie heeft getrokken voor het schrijven van enkele verzen van de goddelijke komedie. 

We kunnen hier helaas niet zien of meneer Placidia er mooi bij ligt in zijn kist –die blijft natuurlijk mooi gesloten, gelukkig- maar. Ook hier weer de mozaïeken: de wanden en de plafonds van het gebouw zijn prachtig met de gekleurde steentjes versierd. We beleven hier met z’n allen een echt ‘’Wauw’’-moment.

Basiliek Sant’Apollinare Nuovo Ravenna

De Basiliek van San Apollinare Nuovo ziet er op het eerste gezicht niet echt bijzonder uit. Dat verandert prompt als we binnenstappen. De kerk werd al in 505  gebouwd en kreeg in de 9^e eeuw z’n huidige naam, omdat daar de relikwieën van San Apollinare werden geplaatst. Het gebouw heeft de vorm van een Latijns kruis, maar eenmaal binnen zie je daar dan weer niet veel van. De oorspronkelijke naam was: de kerk van Christus de Verlosser. En natuurlijk is ook dit gebouw op de Werelderfgoedlijst bekend om zijn prachtige mozaïeken.

 

Er vlakbij staat de Battistero Neoniano: het gebouw waar de doopvont centraal staat. We kijken onze ogen uit en gaan eens rustig op een van de bankjes zitten om alles goed op ons te laten inwerken. Eigenlijk was het gebouw een losstaande doopkapel van de ernaast gelegen basiliek, maar die ging in de loop der eeuwen verloren. Ook dit gebouw is achthoekig.

We laten de stad van de mozaïeken weer achter ons

Het wordt weer tijd om terug te gaan naar de camping. Waarschijnlijk gaan we nu weer terug met bus 70, maar we hebben geluk. Bus 60 komt namelijk eerder en ook die gaat naar onze camping. Bovendien: het traject is blijkbaar korter, dus we overbruggen de afstand sneller.

De avond gebruiken we samen vooral om alles wat we vandaag hebben gezien en beleefd nog eens door te nemen. Dat komt vooral omdat ons equipenummer 16 is. Dat betekent dat wij volgens afspraak voor het groepsverslag van deze 16e reisdag een verslag moeten aanleveren. Inclusief natuurlijk een paar foto’s. Dat gaat helemaal goedkomen.

 

.